اسکیس های روزانه ی من

ستاره ای که آسمونی واسه چشمک زدن توش نداره.

اسکیس های روزانه ی من

ستاره ای که آسمونی واسه چشمک زدن توش نداره.

نمیاد

پره حرفم 

پره دلتنگیم 

پره اشکم 

اما هیچکدوم بزبونم نمیاد 

پس سکوت میکنم.

نظرات 2 + ارسال نظر
هما یکشنبه 12 مهر‌ماه سال 1388 ساعت 14:07 http://hands.blogfa.com

براستی که پیش از رسیدن به ارض موعود باید از صحرا گذشت...

سلام
بایدگذشت,اما ما میتونیم؟

فرداد یکشنبه 12 مهر‌ماه سال 1388 ساعت 14:17 http://www.zorostriyan.blogfa.com

سلام فکرکنم حرفاتو تو این پستت خوندم.همیشه نباید نوشت با یه اشاره اهل اشاره متوجه میشند.خستگی-تنهایی- غربت -دلگرفتگی-عشق -دوری و.............
خدا روکه داری.خدا را دوزخی ست دوزخ او عشق به انسان است.موفق باشی.

سلام,مرسی
اره ایین حرفا اینجاگفته میشه
چون غیر اینجاجای دیگه نبایددرز کنه
و........................................

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد