۱۶۶

امروز هرچی مهندس پنبه ای زنگیده بود نفهمیده بودم 

مدتیه دیگه اصلا انگار نه انگار گوشیامم 

کاش حالا که بیخیالشون بودم مینشستم سر کارام 

اما کارم نمیکنم 

پنبه ای میگه یکم بیشتر حواست به گوشیت باشه 

میخندم میگم اخه منتظر زنگه کسی نیستم 

شاید فردا ببینمش 

جدیدا دوس ندارم هیچ ارتباطی با کسی برقرار کنم 

دارم از ادما فرار میکنم 

چسبیدم به این دنیای مجازی 

که خداروشکر اینجا هم کسیو ندارم 

اما کسی نباشه شاید بهتر باشه 

شاید زندگی ارومتر و بی صداتر پیش بره 

اما اگر یکی بود که باعث میشد 

زندگی با شرو شور بیشتر 

و تلاش بیشتر جلو بره 

خب خیلی بهتر بود 

حالا که نیست 

به جیگ کسیم نمیشه رفت 

چیزیه که خودم میخوام 

و با اینکه این نیازو حس میکنم 

اما اجازه هم نمیدم کسی نزدیکم شه 

این مدل این روزاییه ستارس 

مدلی که روزگار ساختتش