اسکیس های روزانه ی من

ستاره ای که آسمونی واسه چشمک زدن توش نداره.

اسکیس های روزانه ی من

ستاره ای که آسمونی واسه چشمک زدن توش نداره.

حالم خیلی بده

حس تنهایی داره داغونم میکنه

حس اینکه حتی ۱دوستم نیست

حتی ۱نفرم نیست که حداقل حرفاتو بشنوه

که شونه شه برات وقتی چشمات خیسه

میدونی وقتاییکه سنگ صبوری خوشحالی

خوشحالی که دوستات اومدن پیشت

اما وقتی احتیاج به ۱سنگ صبورداریو هیچکی نیست

داغون میشی و تنها و پژمرده

تنهام بدجورم تنهام

تا بوده همین بوده

وقتاییکه احتیاج داری حداقل یکی باشه

هیچکی نیست،هیچکیه هیچکی

هرچند وقتاییم که هستن بخاطر

خودشونه و احساس نیازشون

متنفرم این روزا از زندگی

از دنیا

واز موجودات ۲پای این دنیا

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد